حکومت و حکمرانی در اصل نهادی اجتماعی است؛ زیرا طبیعت اجتماع وجود حکومت را ایجاد میکند. اما این نهاد در اسلام علاوه بر سه صبغه اجتماعی، طبیعت دینی هم دارد؛ برای اینکه جامعه اسلامی در درجه اول جامعه دینی است؛ یعنی مبدایی که در تنظیم امور اقتصادی، سیاسی و نظامی از آنها الهام گرفته میشود، تنها شریعت الهی است. از ضروریات اولیه یک حکومت مردمی و صالح پیوند معنوی ما بین رئیس حکومت و توده ی مردم است. حاکم آنگاه می تواند به این توفیق دست یابد که آمال و آلام مردم را درک کند، نیازها و زمینه نگرانی شان را بشناسد و با توجه به این آگاهی در تامین مصلحتشان همت گمارد و هر کاری را در راه اصلاح مردم جهت بخشد و سرانجام به توده مردم اطمینان دهد که نگهبان مصالح و مراتب خیر آنهاست؛ بر تمامی امور احاطه دارد و در مصلحتشان میکوشد تا حکومت او را به جان و دل و محبت و ایثار بپذیرند و در هر جایی و هر کاری با آن همکاری کنند.
طول مدت ویدئوها: 01:50:37
برای این کلاس نظری ثبت نشده است.